Gdyby polscy politycy mieli jaja i rzeczywiście poważnie traktowali, tak często deklarowany, katolicyzm, to sędziowie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, Alicja Tysiąc, jej prawnicy i cała reszta proaborcyjnych lobbystów miałaby się z pyszna. Dlaczego? Bo wtedy tuż po ogłoszeniu wyroku, który nakazał Polsce zmianę prawa, tak by kobieta chcąca zabić swoje dziecko mogła się odwołać od decyzji lekarzy, którzy jej dziecka bronili, polscy politycy wypłaciliby odszkodowanie, a potem zajęli się taką zmianą prawa, by ETPC nie mogło się już więcej do nas przyczepić.
I wcale nie chodzi mi o powołanie jakiejś komisji lekarskiej (co, o czym przypomina list rzecznika praw obywatelskich, już się w ministerstwie zdrowia dzieje), ale o działania bardziej zdecydowanie poprawiające polskie prawo. Krokiem, który by to umożliwił byłoby przeprowadzenie w polskim parlamencie całkowitego zakazu aborcji. W takiej sytuacji procedury odwoławcze od decyzji lekarzy nie byłoby potrzebne, bo i decyzji o zabijanie nikt nie mógłby podejmować. Dzięki temu wyrok ETPC zostałby wykonany (a przynajmniej uniemożliwionoby kolejne pozwy), a Polska dołączyłaby do nielicznych krajów, które całkowicie i jednoznacznie bronią życia.
Niestety zamiast twardych polityków mamy mięczaków (i to niestety we wszystkich partiach), którzy trzęsą portkami (ale nie przed Sądem Ostatecznym) przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka, Unią Europejską i nielicznymi polskimi feministkami (a także "autorytetami", które tak się boją prawdy o aborcji, że chcą zakazać jej pokazywania). I to jest (powiedzmy sobie szczerze) przypuszczenie optymistyczne dla polityków PO, PiS czy PSL. Jeśli bowiem ich postawa nie wynika z tchórzostwa, to oznacza ona - ni mniej ni więcej - tylko tyle, że mają oni w głębokim poważaniu własny katolicyzm, który jest dla nich tylko wygodną etykietą, a nie zadaniem, z którego wykonania będą rozliczani.
