Arcybiskup Stanisław Gądecki, jak wynika z informacji „Gazety Wyborczej”, a także moich własnych, jest cichym bohaterem ostatnich tygodni. To on miał zdecydować się powiedzieć wyraźne „nie” (jak nietrudno się domyśleć potwierdzenia tej informacji z ust arcybiskupa nie usłyszymy nigdy) odczytaniu dekretu odwołującego kary kościelne nałożone na arcybiskupa Juliusza Paetza. On miał zabiegać o cofnięcie dokumentu, a gdy kard. Giovanni Battista Re odmówił podał się do dymisji… Arcybiskupowi miano również odmówić możliwości spotkania się z Benedyktem XVI. Do spotkania jednak doszło, i papież miał obiecać metropolicie poznańskiemu ponowne zajęcie się tą sprawą.
Co będzie dalej wciąż nie wiadomo. Do zgorszenia i podziałów już doszło. Ale sytuacja wciąż może być uratowana. Trzeba nam jednak wszystkim wytrwale modlić się w intencji cichego bohatera tych dni arcybiskupa Stanisława Gądeckiego. Post, modlitwa, ofiara, umartwienie mogą wzmocnić tego cichego i odważnego pasterza. Mogą mu dać siły do wytrwania na tej drodze. Modlitwa i post potrzebne są również Kościołowi.
I dlatego – jako zupełnie szeregowy katolik – proszę wszystkich o odmawianie różańca w intencji arcybiskupa, o 15 zjednoczenie się w modlitwie Koronką do Miłosierdzia Bożego w intencji Kościoła w Polsce. I o post: ścisły, Daniela, jakikolwiek. O siłę dla arcybiskupa, mądrość dla naszych pasterzy, umocnienie wiary dla nas wszystkich. A także o nadzieję dla tych, których te wydarzenia mogą odepchnąć od wiary i Kościoła. Im więcej nas włączy się w ten modlitewny łańcuch, tym silniejszy będzie ten modlitewny płaszcz nad Polską, polskim i powszechnym Kościołem.
