Jeśli Donald Tusk i jego łamiący sumienia posłów kumple, a także zwolennicy zabijania z rozmaitych mediów, sądzą, że dzisiaj zakończyli spór o aborcję, to są w błędzie. W tej sprawie nie ma i nie może być trwałego kompromisu. Nie można bowiem zgodzić się na to, by w imię prawa i dla świętego spokoju zabijać rocznie 600 niepełnosprawnych dzieci (a liczba ta stale rośnie).
245 posłów opowiedziało się dziś za utrzymaniem barbarzyńskiej procedury zabijania niepełnosprawnych. Polega ona, a niewielu ma tego świadomość, na wywołaniu sztucznie porodu w wyniku którego rodzi się żywe dziecko i pozostawieniu go, by umarło. A jedynym powodem takiego działania jest – w przeważającej większości przypadków – zespół Downa. Dzisiaj większość polskiego Sejmu uznała, że taka procedura powinna być zgodna z prawem. I że jej zakaz nie jest możliwy.
A wszystko oczywiście w imię utrzymania pokoju społecznego (o ofiarach tego pokoju, których krew jest przelewana codziennie w rozmaitych szpitalach, oczywiście się milczy). Tyle tylko, że to nic nie da. Obrońcy życia, a mam zaszczyt choć tylko jako dziennikarz się do nich zaliczać, nie zrezygnują. Będą nowe projekty, nowe próby, kolejne zbieranie podpisów, a być może skarga do Trybunału Konstytucyjnego. Będą listy hańby, pikiety pod biurami poselskimi, jasne przypomnienie, kto jest za barbarzyńską procedurą. Aż do skutku, aż do momentu, gdy polski parlament wybierze wierność sumieniu i prawu do życia, a nie wygodnictwo czy ślepe posłuszeństwo premierowi. Barbarzyństwo nie przejdzie.
